دایره‌های مزرعه؛ شوخی عجیبی که شهرت جهانی پیدا کرد
تاریخ انتشار: ۳ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۱۴۸۱۴
به رغم شواهد موجود، برخی افراد هنوز فکر می‌کنند که دایره‌های روی مزارع ساخته‌ی موجودات بیگانه‌ای است که آنها را با بشقاب پرنده ایجاد کرده‌اند. اما اشیاء ناشناس پرنده چه ارتباطی با دشت‌های غلات داشتند؟ و چرا این طرح‌ها از نظر تاریخی، انلگستان جنوبی را تداعی کرده‌اند؟ پاسخ تمام این پرسش‌ها ساده است: داگ بوئر و دِیو چورلی.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بوئر و چورلی دوستانی بودند که نزدیک وینچستر انگلستان زندگی می‌کردند. سال ۱۹۷۸، این دو در میخانه به این فکر افتادند که محض خنده دست به کار جالبی بزنند. بوئر و چورلی که از اخبار مربوط به فرود بشقاب پرنده‌ها الهام گرفته بودند تصمیم گرفتند سایت فرود بشقاب پرنده‌ی ساختگی خودشان را درست کنند. اخبار داغ فرود بشقاب پرنده‌ها به اواخر دهه‌ی ۱۹۷۰ مربوط می‌شود که پس از مصاحبه‌ی یک افسر بازنشسته نیروی هوایی درباره‌ی حادثه‌ی رازول (رویت یک شئ ناشناس پرنده سال ۱۹۴۷ در شهر رازول در ایالت نیومکزیکو) شدت گرفت.
بوئر و چورلی مجهز به مقداری تخته، طناب و یک رشته سیم پیچ‌خورده به لبه یک کلاه بیسبال برای پیاده کردن الگوهایشان، عازم مزرعه شدند و شروع به خلق این اثر هنری کردند. هیچ‌کس متوجه آنها نشد. در واقع، این دو ظرف چندین سال در حومه‌ی جنوب انگلیس درگیر فعالیت شدند تا بالاخره این دایره‌های روی مزارع نظر رسانه‌های جهانی را به خود جلب کرد. داستان آنها جهانی شد، مشتاقان بشقاب پرنده‌ها روانه‌ی آنجا شدند و هنرمندان نیز شوخی فریب‌آمیز آنها را تایید کردند.
از آن زمان، دایره‌های روی مزارع هم به شکلی از هنر منظر و هم به یک جذابیت توریستی تبدیل شده‌اند. نقش آنها به عنوان مصنوعات فرازمینی‌ها دیگر به قوت گذشته نیست، هرچند کسانی که آن را باور دارند هنوز بیگانگان را مسئول حداقل برخی از دایره‌های روی مزارع می‌دانند. این روزها، از این دایره‌ها برای تبلیغ المپیک و چیپ‌های کامپیوتری استفاده می‌شود.
دایره‌های روی مزارع چه هستند؟
دایره‌های روی مزارع الگو‌های بزرگی هستند که با مسطح کردن محصولاتی از قبیل گندم، جو یا کانولا درست می‌شوند. هنرمندان این دایره‌های کشتزار هنوز از تخته‌های چوب برای کوبیدن و درآوردن الگو‌ها استفاده می‌کنند و ردپاهایشان را در شیار‌های موجودِ لاستیک تراکتور پنهان می‌کنند تا این طرح‌ها طوری به نظر برسند که گویی بدون هیچ ردپایی از آسمان به زمین افتاده‌اند.
الگوی دایره‌های کشتزار متشکل از دایره‌های ساده و پیچیده‌تر است. انگلستان جنوبی همچنان کانون هنرمندانی است که دایره‌های کشتزار را خلق می‌کنند. شاهکار‌های این هنرمندان شامل مثلث‌ها، اشکال چرخان و هلال ماه است. گاهی‌اوقات دایره‌های کشتزار ظاهراً به دلایل طبیعی ایجاد می‌شوند. دایره‌های کشتزاری که بوئر و چورلی از آنها الهام گرفتند سال ۱۹۶۶ در استرالیا پیدا شدند، اگرچه در واقع کشتزار نبودند، بلکه قطعاتی از نی‌های مسطح‌شده و شناور در تالابی در کوئینزلند شمالی بودند. کشاورزی که آنها را یافت ادعا کرد یک بشقاب پرنده را در حال پرواز و دور شدن از آن منطقه دیده است، اما به گفته‌ی محلی‌ها شکل‌گیری این دایره‌ها در طول فصول مرطوب طبیعی است. محتمل‌ترین توضیح این است که این دایره‌ها فروباد (جریان هوا بسوی پایین) یا حلقه‌های کوچکی معروف به ویلی‌ویلی (شبیه دیو گردوخاک که نوعی گردباد است) هستند.
دایره‌های کشتزار معروف
نخستین گزارش مربوط به دایره‌های کشتزار در یک کتابچه‌ی چوبی یا کتاب کوچکی آمده که حاوی تصنیف‌های عاشقانه و اشعار و رساله‌هایی به نام «شیطان چمن‌زن یا شیطان علف‌چین» است که قدمت آن به ۱۶۷۸ بازمی‌گردد. به نقل از مرجع آکسفورد، این کتابچه داستان کشاورز خسیسی است که نمی‌خواهد برای چیدن محصول به کارگر پول بدهد. در عوض، تمام شب شیطان این کار را انجام می‌دهد و آنها را به شکل دایره می‌چیند. البته اگرچه جو‌های این داستان چیده شدند، ولی صاف نشدند. ولی به هر حال معتقدان دایره‌های کشتزار از این داستان به عنوان مدرکی برای اثبات ریشه‌های عمیق این هنر استفاده می‌کنند.
سال ۱۹۹۶، دایره‌ی کشتزاری معروف به «جولیا سِت» نزدیک استون‌هنج پیدا شد. یک خلبان محلی ادعا کرد یک ساعت قبل از ظاهر شدن دایره‌های کشتزار بر فراز آن مزرعه پرواز کرده و چیزی ندیده، اما در پرواز دوباره به آنجا چشمش به دایره‌هایی افتاده که طرح‌شان به صورت تدریجی و مارپیچی بزرگ میشده است. این ماجرا منجر به این تصور شد که این دایره‌ها منشا ماوراءطبیعی دارند. اما به عقیده‌ی مجله‌ی آمریکایی «محقق شکاک»، این مشاهدات عینی عاری از جزئیات و کاملا سطحی هستند. از این گذشته، یک خالق دایره‌ی کشتراز محلی ادعا کرده که می‌داند چه کسی «جولیا سِت» را ساخته و خبر دارد که او این کار را شبِ قبل از شناسایی شدنش ساخته، نه در روشنایی روز!
شاید جذاب‌ترین دایره‌ی کشتزاری که در سطح دنیا خبرساز شد دایره‌های ساده‌ای بود که سال ۲۰۰۹ در مزرعه‌ی خشخاشی در تاسمانی شناسایی شد. در آنجا خشخاش را برای صنعت داروسازی و برای ساخت دارو‌هایی از قبیل مورفین پرورش می‌دهند. به گفته دادستان کل دولت استرالیا، کانگورو‌های کوچک وارد این مزارع شدند و حین خوردن خشاش‌ها به شکل دایره‌ای در حال جست و خیز بودند. این کانگرو‌های کوچک کیفور روی خشاش‌ها پا می‌کوبیدند و پایکوبی آنها یک اثر دایره‌وار روی زمین به جای گذاشته است.
با همۀ این حرف‌ها و با اینکه ما می‌دانیم که دایره‌های روی کشتزار ساخته‌ی دست بشر هستند، اما این حقیقت چیزی از جذابیت بصری آنها کم نمی‌کند.
منبع: فرادید
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: دایره ها بشقاب پرنده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۱۴۸۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرنده‌ای که تا ارتفاع بیش از ۱۱ هزار متری پرواز می‌کند
پرندگان، موجودات منحصر به فردی هستند. بعضی از آنها بدون اینکه بال بزنند کیلومترها اوج می‌گیرند، بعضی دیگر بیش از نیم قرن زندگی می‌کنند و بعضی نیز به معنای واقعی کلمه رنگارنگ هستند.
به گزارش ایسنا، وقتی به پرنده‌ای نگاه می‌کنید که در دوردست در حال پرواز است، به این فکر کرده‌اید که تا چه ارتفاعی می‌تواند بالا برود؟
گونه‌ای که رکورد بالاترین ارتفاع پرواز را در بین تمامی پرندگان در اختیار دارد، کرکس «دال روپل» (Gyps rueppellii) است. در سال ۱۹۷۳ میلادی یک کرکس روپل با یک هواپیمای تجاری در ارتفاع ۱۱ هزار و ۳۰۰ متری بر فراز ساحل عاج در غرب آفریقا برخورد کرد.
هواپیما به‌رغم اینکه یکی از موتورهایش را از دست داد، موفق به فرود شد. اما پرنده چندان خوش‌شانس نبود و جان سالم به در نبرد. تنها چیزی که از این پرنده باقی مانده بود، پنج پر کامل و ۱۵ تکه پر کوچک‌تر بود که البته همین‌ها هم برای شناسایی گونه و تأیید اوج‌گیری باورنکردنی این پرنده کافی بودند.
این پرنده، بومی منطقه ساحل صحرا در آفریقا است و در چندین کشور از جمله زیمبابوه، سنگال و اتیوپی یافت می‌شود. طول بال‌های قدرتمند این پرندگان به بیش از دو متر می‌رسد با این وجود این کرکس‌های روپل به ندرت در پرواز از آنها استفاده می‌کنند.
در واقع این کرکس‌ها در صعود پیوسته خود به ارتفاعات بالا و برای اوج‌گیری و جستجوی طعمه، غالبا روی ستون‌های گرمایی و بالارونده جو سوار می‌شوند.
کارشناسان می‌گویند کاملاً محتمل است که رویداد ۱۹۷۳ و برخورد یک کرکس روپل با هواپیمای تجاری یک استثنا بوده باشد. در واقع دلایلی وجود دارد که چرا معمولاً پرندگان در کنار هواپیماهای مسافربری در ارتفاع بالا دیده نمی‌شوند. یکی از عمده‌ترین این دلایل به اکسیژن مربوط می‌شود.
از دیگر رقبای کرکس روپل در ارتفاعات، می‌توان به «درنای خاکستری» اشاره کرد. کارشناسان یکی از این درناها را در ارتفاع ۱۰ هزار متری به هنگام فرار از یک عقاب در کوه‌های هیمالیا ثبت کرده‌اند. یک غاز سرنواری نیز در ارتفاع ۷۳۰۰ متری در این ناحیه مشاهده شده است.
به گزارش یورونیوز، از زمان ثبت این موارد و حتی با وجود فناوری‌های مدرن ردیابی، تا کنون هیچ سابقه‌ای از نزدیک شدن یک پرنده دیگر به رکورد کرکس روپل به دست نیامده و به همین خاطر حدنصاب اوج‌گیری در آسمان همچنان در اختیار این پرنده است.
این در شرایطی است که اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت، کرکس روپل را در فهرست پرندگان در معرض خطر جدی طبقه‌بندی کرده است.
این گونه از کرکس‌ها مانند بسیاری از پرندگان مشابه آفریقایی، با خطر از دست دادن زیستگاه، شکار و کاهش دسترسی به تنها منبع غذایی خود یعنی لاشه‌ها تهدید می‌شوند.
مسمومیت حاصل از آفت‌کش‌هایی نظیر «کربوفوران» همینطور داروی دیکلوفناک نیز در کاهش جمعیت این پرندگان موثر بوده است.
دیکلوفناک معمولا به عنوان ضد التهاب در درمان‌های دامپزشکی استفاده می‌شود، اما اگر کرکس‌های روپل لاشه حیواناتی را که چنین دارویی را مصرف کرده‌اند بخورند، ممکن است تلف شوند.
این موضوع زمانی تعجب‌آور می‌شود که بدانیم کرکس‌های روپل می‌توانند بدون هیچ مشکلی گوشت آلوده به سیاه‌زخم و بوتولیسم را بخورند و هضم کنند.
انتهای پیام
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت